Γαλαξίας, η φωτεινή ζώνη του νυχτερινού ουρανού και οι δοξασίες των ανθρώπων της αρχαιότητας
Ο Γαλαξίας είναι μια ζώνη διάχυτου αμυδρού φωτός, που εκτείνεται στον ουρανό.
Οι άνθρωποι προσπαθούσαν να καταλάβουν τι ακριβώς είναι αυτός ο αμυδρός φωτισμός στον νυχτερινό ουρανό.
Από την αρχαιότητα ακόμη, είχαν δοθεί πολλές εξηγήσεις για την φύση του φτιάχνοντας τους ανάλογους μύθους και δοξασίες για την προέλευσή του.
Οι μύθοι και οι δοξασίες
Άλλοι είχαν υποστηρίξει ότι είναι γάλα που εκτινάχθηκε από το στήθος μιας θεάς και άλλοι ότι είναι μια γέφυρα που χρησιμοποιούν οι θεοί για να ταξιδεύουν από την Γη στον ουρανό και αντίστροφα.
Ο Δημόκριτος
Οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι ήταν οι πρώτοι που προσέγγισαν το φαινόμενο με όρους φυσικής επιστήμης και πέρα από μυθολογικές ιστορίες.
Πιο συγκεκριμένα ο Δημόκριτος γύρω στο 440 π.Χ. είχε υποστηρίξει ότι ο Γαλαξίας είναι ένας τεράστιος αριθμός αστέρων οι οποίοι είναι τόσο αμυδροί ώστε να μην διακρίνονται μεμονωμένα με γυμνό μάτι.
Αυτό όμως ήταν μια απλή εικασία. Τα μέσα της εποχής δεν επέτρεπαν κάτι διαφορετικό.
Ο Γαλιλαίος και το τηλεσκόπιο
Το 1609, ο Γαλιλαίος κατάφερε να κατασκευάσει ένα πρωτόγονο για τα σημερινά δεδομένα τηλεσκόπιο, με το οποίο άρχισε να παρατηρεί τον ουρανό.
Ήταν η πρώτη φορά που ένα τηλεσκόπιο στρεφόταν προς τον ουρανό.
Όταν κοίταξε τον Γαλαξία, είδε ότι αποτελούνταν πραγματικά από χιλιάδες αμυδρά άστρα.
Η θεωρία του Δημοκρίτου ήταν απόλυτα σωστή.
Πως κατάφερε και έδωσε μια τόσο ακριβής εξήγηση και περιγραφή ο Δημόκριτος, όπως και τόσοι άλλοι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι για το σύμπαν θα παραμείνει ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ιστορίας του ανθρώπου.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό.
Όπου κι αν έστρεφε το τηλεσκόπιο o Γαλιλαίος έβλεπε και άλλα άστρα που δεν φαίνονταν χωρίς αυτό.
Και άλλες ιστορίες...
Πλανητικές τροχιές και οι νόμοι του Κέπλερ