Λόφος Στρέφη στα Εξάρχεια – Πιθαράδικα – Πινακωτά
Ο λόφος Στρέφη στα Εξάρχεια τα Πιθαράδικα και τα Πινακωτά βρίσκεται στη βορειοδυτική μεριά του Λυκαβηττού στη συνοικία Νεαπόλεως, που τα παλιά χρόνια λειτουργούσαν εκεί λατομεία.
Η ονομασία Στρέφη προήλθε από την οικογένεια Στρέφη που είχε στην ιδιοκτησία της την περιοχή στα τέλη της βασιλείας του Όθωνα γύρω στο 1860. Απαλλοτριώθηκε από το δημόσιο στα τέλη του 19ου αιώνα και το 1914 φυτεύτηκε με πεύκα απ’ το υπουργείο Γεωργίας. Το 1938 παραχωρήθηκε στο δήμο Αθηναίων, που τον διαμόρφωσε σε δημόσιο κήπο. Η έκτασή του ανέρχεται περίπου σε 40 στρέμματα.
Πινακουτά ή Πινακωτά ή Πανακωτά
Κατά το Μεσαίωνα η κοιλάδα μεταξύ του Αγχεσμού (Τουρκοβούνια), του Λυκαβηττού, και του λόφου του Στρέφη ονομάζονταν Πινακουτά ή Πινακωτά ή Πανακωτά, και μέσα από την κοιλάδα περνούσε ο χείμαρρος Κυκλοβόρος.
Πρέπει να ονομάστηκε έτσι από το επάγγελμα ή και το όνομα ιδιοκτήτη, πιθανόν, αφού η λέξη Πινακωτός σήμαινε αυτός που κατασκεύαζε πινακωτές δηλ. θήκες ξύλινες με τις οποίες πήγαιναν το ψωμί στο φούρνο. Στους επαναστατικούς χρόνους επικράτησε ο τύπος Πανακωτά και στους νεότερους Πινακωτά. Η οδός Χαρίλαου Τρικούπη λεγόταν παλαιότερα οδός Πινακωτών γιατί οδηγούσε στην ομώνυμη περιοχή.
Πιθαράδικα:
Η περιοχή μεταξύ του λόφου του Στρέφη και της λεωφόρου Αλεξάνδρας, στο ύψος της οδού Σπυρίδωνος Τρικούπη και στη διασταύρωσή της με την οδό Ασημάκη Φωτήλα ονομάζονταν Πιθαράδικα.
Εκεί λόγω του Κυκλοβόρου, του χείμαρρου που κατέβαινε από το Λυκαβηττό, στις όχθες του υπήρχε άφθονο υλικό κατάλληλο για κατασκευή κεραμικών ειδών και σκευών.
Δημιουργήθηκαν λοιπόν αρκετά αγγειοπλαστεία στην κοίτη του Κυκλοβόρου στο τέλος του 19ου αιώνα.
Από τα πιθάρια που κατασκεύαζαν, έδωσαν και την ονομασία Πιθαράδικα στην περιοχή.
Και άλλες ιστορίες...
Μοναστηράκι, ταξίδι στην παλιά Αθήνα
Τρούμπα Η underground ιστορία του Πειραιά
Χαφτεία – Η καρδιά της Αθήνας