Panoramio Τα πρώτα τυπογραφεία στην Αθήνα

Τα πρώτα τυπογραφεία στην Αθήνα

Τα πρώτα σχετικά μεγάλα τυπογραφεία στην Αθήνα δημιουργήθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα.

Τότε δημιουργήθηκαν τα μεγάλα εκτυπωτικά καταστήματα του Ανέστη Κωνσταντινίδη, που βρίσκονταν στην αρχή της οδού Ερμού. Χαρακτηρίζονταν εκείνη την εποχή εφάμιλλα των Ευρωπαϊκών, όπου χιλιάδες πνευματικοί εργάτες κινούνται, εργάζονται και «άποτυπούντες διαδίδουσι τα φώτα και τας γνώσεις των».

Τα τυπογραφεία του Κωνσταντινίδη είχαν μια μεγάλη αίθουσα που χωριζόταν σε δύο τμήματα, των οποίων το αριστερά ευρισκόμενο χρησίμευε για τα ιδιαίτερα γραφεία της επιχείρησης και το δεξιό ήταν το κέντρο κάθε διαπραγματευομένης εργασίας και πώλησης βιβλίων.

Οι τοίχοι ήταν γεμάτοι ράφια με βιβλία.

Απέναντι και δεξιά διάφοροι υπάλληλοι μεταξύ των οποίων και ο τριτότοκος γιος του διευθυντή Περικλής, μόλις δώδεκα χρόνων το 1899, καταγινόταν σε διάφορες εργασίες. Άλλοι έκαναν δέματα βιβλία, άλλοι τα πωλούσαν και άλλοι έγραφαν επιγραφές ή ταξινομούσαν τεύχη.

Η περιγραφή της εποχής για το τυπογραφείο του Κωνσταντινίδη είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και την παραθέτουμε όπως ακριβώς έχει στο σχετικό δημοσίευμα:

«… αριστερόθεν εις την γωνίαν, ευγενούς φυσιογνωμίας, κομψοπρεπής τις κύριος απησχολημένος και έμφροντις ολονέν γράφει, κατά μήκος δε εις το βάθος τής αριστεράς ταύτης πλευράς, έτερος μελαγχροινός μελανείμων, καλοενδεδυμένος, ωραίος, ευτραφής, τεσσαρακοντούτης Κύριος, βαδίζων έμφροντις και με ταχύ σπινθηροβόλον βλέμμα, πλήρης κινήσεως, σφρίγους, πυράς και ετοιμότητος ησύχως αλλά ζωηρώς, άναβιβοκαταβιβάζων εν ταυτώ τούς κόμβους τού ωραίου εξ ήλέκτρου κομβολογίου του, παρατηρεί μετά προσοχής μαντεύων ήδη τον σκοπόν τής έπισκέψεώς σας. Είναι ό κ. ‘Ανέστης Κωνσταντινίδης και ό μεγαλύτερος υιός του κ. Κωνσταντίνος. Εκ τής πρώτης δ’ άμεσου άπαντήσεώς του εννοείται, ότι δεν ηπατήθη ως πρός τον σκοπόν τής προσελεύσεώς σας εκεί. Ό κ. ‘Ανέστης Κωνσταντινίδης πεντηκονταετής ίσως και πλέον πραγματικός την ηλικίαν, αλλά φαινομενικός ουχί περισσότερων των τεσσαράκοντα, είναι άνθρωπος της καρδίας και δεν εννοεί ποσώς να ταραχθεί η αλλοιωθεί χάριν εις το πείσμα ουδενός προσώπου η πράγματος και δι’ αυτό διατηρείται πάντοτε ακμαιότατος».

Ο Κωνσταντινίδης είχε τιμηθεί με πολλά παράσημα:

Του είχαν απονεμηθεί ο Σταυρός των Ιπποτών του Σωτήρος, των Ιπποτών της Λεγεώνας της Τιμής, ο Χρυσός της Δανιμαρκίας, ο Χρυσός των Αξιωματικών της Ιταλίας, ο Χρυσός της Ισαβέλλας της Καθολικής της Ισπανίας, ο Χρυσός της Τουρκίας, ο Χρυσός του Αγίου Σάββα της Σερβίας, των Ιπποτών Δανιήλ του Α’ του Μαυροβούνιου και άλλοι.

Διηύθυνε γενικά τις εργασίες των καταστημάτων του, που περιλάμβαναν τα γραφεία, το βιβλιοδετείο, το στερεοτυπείο κ.λπ.

Ο μεγαλύτερος γιος του Κωνσταντίνος διηύθυνε τα γραφεία και ο δεύτερος γιος του Θησέας τα εργοστάσια.

Τα καταστήματα του Κωνσταντινίδη είχαν κερδίσει και πολλά βραβεία:

Το χρυσό βραβείο στην παγκόσμια έκθεση των Παρισίων, την Παγκόσμια έκθεση των Βρυξελών, το αργυρό βραβείο των Παρισίων, το αργυρό επίσης των Ολυμπίων και άλλα πολλά βραβεία.

Στην επιχείρηση εργάζονταν 90 άτομα και τύπωναν κάθε χρόνο αξιοσέβαστο αριθμό πολλών και ποικίλων συγγραμμάτων.

Ο μεγαλύτερος γιος του που διηύθυνε τα γραφεία ήταν τελειόφοιτος της νομικής, διδάκτωρ και δικηγόρος.

Αρχιπιεστή είχαν έναν σπουδαίο Γερμανό τεχνίτη τον Κάρολο Ιντεράου.

Ο Θησέας Κωνσταντινίδης, είχε αρχίσει από απλός τυπογράφος, έμαθε την τέχνη και μετά ανέλαβε τη διεύθυνση.

Το χυτήριο διηύθυνε ο Λεωνίδας Μηλιάδης, που είχε τιμηθεί με το Σταυρό του Σωτήρος για τη λαμπρή τέχνη του.

Το βιβλιοδετείο επίσης διηύθυνε ο Ευάγγελος Παναγιωτόπουλος και το στερεοτυπείο ο αρχιτεχνίτης Αθ. Μήτσας.

Από το χυτήριο του Κωνσταντινίδη προμηθεύονταν όλα τα τυπογραφεία της Ανατολής, γιατί εύρισκαν τα τυπογραφικά είδη φθηνότερα και εφάμιλλα των Ευρωπαϊκών.