Panoramio

Τοπωνύμια και αφιερώματα της Αθήνας, της Αττικής και της Ελλάδας και πολλά ακόμα ενδιαφέροντα…

Θεωρία της εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου

Θεωρία της εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου

Θεωρία της εξέλιξης των ειδών μέσω της φυσικής επιλογής

Κάρολος Δαρβίνος (Charles Robert Darwin, 1809-1882)Θεωρία της εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου

Η θεωρία της εξέλιξης των ειδών μέσω της φυσικής επιλογής ανέτρεψε όλα όσα πίστευαν οι άνθρωποι και πρέσβευαν οι θρησκείες στα μέσα του 18ου αιώνα.

Ο Βρετανός βιολόγος Κάρολος Δαρβίνος (Charles Robert Darwin, 1809-1882), πίστευε ότι οι ζωντανοί οργανισμοί εξελίσσονται.

Δηλαδή ότι, με την πάροδο του χρόνου, μερικά είδη μετατρέπονται σε συγγενικά είδη, ενώ άλλα εξαφανίζονται.

Εκείνο που προβλημάτιζε τον Δαρβίνο ήταν ο μηχανισμός με τον οποίο πραγματοποιείται αυτή η εξέλιξη.

Η ιστορία και σύλληψη της ιδέας της θεωρίας της εξέλιξης των ειδών:

Το 1838 διάβασε το έργο του Μάλθους (1798) και συνειδητοποίησε ότι ο άνθρωπος δεν είναι, το μόνο είδος που πολλαπλασιάζεται. σε σημείο ώστε να μην του επαρκούν οι διαθέσιμες πηγές τροφής, το ίδιο συμβαίνει με όλους τους ζωντανούς οργανισμούς.

Επομένως, σε κάθε γενιά υπάρχει ένας ανταγωνισμός ανάμεσα στα μέλη του κάθε είδους για την επιβίωση και από τον ανταγωνισμό αυτό, επιζούν εκείνα τα άτομα που κατορθώνουν να εξασφαλίζουν αρκετή τροφή και να αντιμετωπίζουν καλύτερα τους εχθρούς τους.

Με άλλα λόγια, η ίδια η φύση επιλέγει έναν περιορισμένο αριθμό ατόμων για επιβίωση. Τα χαρακτηριστικά που κάνουν πιο πιθανή την επιβίωση θα κληροδοτηθούν στους απογόνους των ατόμων που έχουν επιζήσει, ενώ ο μηχανισμός της φυσικής επιλογής θα εξακολουθήσει να λειτουργεί και στην γενιά των απογόνων.

Ο Δαρβίνος θεώρησε ότι ανάμεσα στους απογόνους υπάρχουν πάντοτε τυχαίες και πολύ μικρές ίσως διαφοροποιήσεις και ότι η ίδια η φύση τις χρησιμοποιεί ως ένα μέσο επιλογής. Οι «καλύτερες» ποικιλίες δεν θα τα καταφέρνουν πάντοτε καλύτερα, αφού υπάρχει και ο παράγοντας της τύχης, συνολικά, όμως, και μακροπρόθεσμα θα έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης.

Αυτή είναι η θεωρία της εξέλιξης των ειδών μέσω της φυσικής επιλογής.

Ο Δαρβίνος γνώριζε ότι αυτή η ιδέα θα δημιουργούσε έντονες αντιδράσεις και επειδή ήταν άνθρωπος με ήπιο χαρακτήρα και δεν ήθελε να πάρει μέρος σε μια τέτοια διαμάχη, ανάλωσε γύρω στα είκοσι χρόνια συγκεντρώνοντας ενδείξεις για την ορθότητα της θεωρίας του. Είχε την ελπίδα πως, όταν θα δημοσιοποιούσε τις απόψεις του, τα αποδεικτικά στοιχεία θα ήταν τόσο συντριπτικά ώστε οι αντιρρήσεις θα ήταν περιορισμένες.

Φυσικά, ο συλλογισμός αυτός ήταν αφελής, αφού οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να παραβλέπουν τα αντικειμενικά γεγονότα και να παραμένουν προσκολλημένοι στις προκαταλήψεις και τις δεισιδαιμονίες τους.

Ο Γουάλλας… και η δημοσίευση του βιβλίου:

Το 1858, ένας άλλος Βρετανός βιολόγος, ο Άλφρεντ Ράσσελ Γουάλλας (Alfred Russel Wallace, 1823-1913), βρισκόταν στις Ανατολικές Ινδίες. Είχε διαβάσει κι αυτός τα έργα του Μάλθους και είχε καταλήξει επίσης στην θεωρία της εξέλιξης μέσω της φυσικής επιλογής.

Ο Γουάλλας, που δεν είχε τον φόβο του Δαρβίνου για τις επιστημονικές διαμάχες, διατύπωσε την θεωρία του μέσα σε τρεις ημέρες. Μετά, επειδή ήθελε και την γνώμη ενός ειδικού, έστειλε μια εργασία ένδεκα σελίδων στον Δαρβίνο. ο οποίος δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του όταν είδε την θεωρία του διατυπωμένη από κάποιον άλλο.

Έτσι ο Δαρβίνος δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο από το να προτείνει στον Γουάλλας την από κοινού συγγραφή ενός βιβλίου. Οι δύο βιολόγοι άρχισαν να εργάζονται αμέσως και τον επόμενο χρόνο, το 1859, ο Δαρβίνος δημοσίευσε, αν και απρόθυμα, το βιβλίο που είναι γνωστό με τον τίτλο The Origin of Species («Η προέλευση των ειδών»), στο οποίο παρουσιάζεται λεπτομερώς η θεωρία του.

Ωστόσο, η ανάπτυξη δεν ήταν τόσο λεπτομερής όσο την ήθελε, αφού ο ίδιος σχεδίαζε να γράψει ένα βιβλίο με πενταπλάσια τουλάχιστον έκταση.

Το βιβλίο του Δαρβίνου αποτελεί το πιο αξιόλογο επιστημονικό έργο μετά το κλασικό σύγγραμμα του Νεύτωνα (1687).

Με αυτά έθεσε τα θεμέλια μιας νέας βιολογίας, όπως ακριβώς ο Νεύτωνας είχε θέσει τα θεμέλια μιας νέας φυσικής. Το έργο του Δαρβίνου άλλαξε τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων και, με αυτόν τον τρόπο, άλλαξε τον κόσμο.